- wekslowy
- {{stl_3}}wekslowy {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}vɛkslɔvɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}Wechsel- {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
wekslowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. weksel: Prawo wekslowe. Suma wekslowa. Blankiet wekslowy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wekslowy — przym. od weksel Blankiet wekslowy. Kredyt, dług wekslowy. Operacje wekslowe. Suma wekslowa. Zobowiązanie wekslowe … Słownik języka polskiego
akceptant — m IV, DB. a, Ms. akceptantncie; lm M. akceptantnci, DB. ów ekon. «osoba przyjmująca na siebie zobowiązanie zapłacenia uprawnionemu posiadaczowi weksla wymienionej na nim sumy; dłużnik wekslowy» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… … Słownik języka polskiego
kredyt — m IV, D. u, Ms. kredytycie; lm M. y 1. «pożyczka, odstąpienie określonej wartości w pieniądzu lub w towarach na warunkach zwrotu równowartości w ustalonym terminie; wynagrodzeniem za udzielenie kredytu jest procent» Kredyt bankowy, handlowy,… … Słownik języka polskiego